Konstruktor budowlany

stanislove

Dla mnie pełzanie i skurcz również są zjawiskami można powiedzieć - z jednej strony dobrze rozumianymi, a z drugiej zupełnie niepojętymi - szczególnie jeżeli chodzi o ich wykorzystanie w projektowaniu. Co gorsza tak na prawdę trudno jest cokolwiek przewidzieć, bo choćbyśmy wszystko policzyli, to na budowę i tak dotrze inna mieszanka i cały misterny plan....

W tym krótki wywodzie pozwolę sobie swobodnie korzystać z fragmentów książki "Podstawy projektowania konstrukcji żelbetowych i sprężonych wg Eurokodu 2" - tzn. nowej Biblii dla żelbeciarzy.

Różnice odkształceń skurczowych mogą być bardzo znaczące - w zależności od metody ich obliczania - co już samo w sobie sprawia, że teoretyczne ich wyznaczanie ma wątpliwy sens.

Skurcz, termikę i pełzanie powinno brać się pod uwagę w obliczeniach, ale można uznać, że kierując się zasadami i zaleceniami konstrukcyjnymi EC2 (jak również PN-a, który na EC2 bazuje) zjawiska te są uwzględnione w sposób niejawny.

Zjawiskom tym zapobiega się raczej poprzez odpowiedni dobór mieszanki (rola technologów), kontrolę odkształceń we wczesnym etapie budowy, stosowanie łożysk i dylatacji, niż poprzez obliczenia i dodatkowe zbrojenie.

Tutaj posłużę się bezczelnym cytatem: "Zgodnie z EC2 skutki pełzania i skurczu betonu należy w zasadzie uwzględniać tylko przy sprawdzaniu stanów granicznych użytkowalności oraz przy ocenie reologicznych strat sprężania. Przy sprawdzaniu stanów granicznych nośności powinny one być brane pod uwagę tylko wtedy, gdy ich efekty są znaczące, na przykład przy sprawdzaniu stanów granicznych stateczności z uwzględnieniem efektów drugiego rzędu".

Wydaje mi się, że dla SGN skurcz praktycznie jest zjawiskiem pomijalnym. W globalnej analizie włączenie skurczu jako wymuszonych odkształceń jest dość męczące, a wartości odkształceń rzędu 0,0006L (dla belki 10m 0,6 cm) to już kompletna paranoja, szczególnie jeżeli prowadzimy analizę pierwszego rzędu - upraszczamy i pomijamy wiele innych czynników, to po co się babrać w takie detale?

Jak ktoś jednak bardzo chce, to w tej książce jest króciutki przykład obliczeń - ale tylko dla przekroju symetrycznego, symetrycznie zbrojonego. Autor wykazuje, że skurcz betonu jest ograniczany przez wkładki, co za tym idzie wkładki są ściskane, a beton w okół nich rozciągany, co obniża w sposób znaczący siłę rysującą.

tomig

Zgadzam się z tym jak najbardziej. Liczenie skurczu nie ma sensu na co dzień. Ale w PN jest sobie punkt 6.2 i należy go stosować - ale to daje ładne wartości zbrojenia np. przy płytach fundamentowych - dlatego pojawia się kwestia liczenia i ograniczenia ilości zbrojenia. Słyszałem, że EC2 daje więcej możliwości, przypadków jeśli rozchodzi się o zbr. minimalne i można tam wprowadzać redukcje bez liczenia.....

Splazzi

Do obliczania skurczu obowiązuje wzór (111), wymaga tylko pewnych wyjaśnień i doprecyzowania, którego w normie nie ma. Zgodnie z książką " Konstrukcje Masywne" opisze co i jak. W przypadku płyt fundamentowych skurcz wystepuje tylko od góry, czyli zbrojenie przeciwskurczowe dajemy tylko od góry. Do wzoru (111) musimy wstawić pole strefy rozciąganej. Szerokość przyjmujemy 1m, wysokość dla skurczu wynosi : dla płyty o grubości do 50cm - 0,185h, dla płyt o grubości powyżej 50cm 0,2h. Pozostałe dane do wzoru to: kc=1, k=1.
Przykładowo dla 60cm, B30 wychodzi zbrojenie przeciwskurczowe 13cm2/m, czyli fi 16-15. Jest to wynik do zaakceptowania.
Inna stawa to, to że wzór ten nie uwzględnia wielkości płyty. Żeby ją uwzględnić pozostaje obciążenie spadkiem temperatury o 15stopni.
Obliczona w plato płyta o grubości 60cm z B30 obciążona temperaturą daje zbrojenie 8,55cm2/m bez względu na wielkość płyty. Z tego wynika, że skurcz obciąża płytę tylko w miejscu działania i nie narasta w zależności od wielkości płyty, jakby to się mogło wydawać.

Maciek Mamah

Trochę długo żeś myślał? Czy jak?!? Wpadłeś w dziurę czasoprzestrzenną? Podróżujesz w czasie?

Od ostatniego postu w tym wątku upłynęły ponad 2 lata! Wink

Markus

KAM