Konstruktor budowlany

marcin87k

Witam
Zakładam temat z ciekawości.
Chodzi o model obliczeniowy panela - np. strop - difragma podatna a w zasadzie o jedną z jego właściwości - usztywnienie.
O ile w przypadku panela poziomego wszystko jest ok to w przypadku pochylenia panela robot wywala błąd. Zastanawiam się czy ja coś robię źle czy to już jest ograniczenie programu?

Oczywiście wiem, że usztywnienie w płaszczyźnie da się uzyskać np. poprzez ręczne wprowadzenie membran ale takie automatyczne nadanie zesztywnienia poprzez charakterystykę panela jest niewątpliwie wygodniejsze.

Wersja robota 2014.

ciapek

Usztywnienie "podatne" deklarowane z poziomu modelu obliczeniowego odwołuje się do UX i UY globalnego. Stąd też zastosowanie takiego modelu dla paneli o innym usytuowaniu niż poziome, może mniej lub bardziej zaburzać przemieszczenie "prostopadle" do obiektu. IMO blokada założona rozsądnie, jak ktoś mimo wszystko chce, to niech robi ręcznie rigid linka.
pozdr

marcin87k

Ok, dzięki za odpowiedź.
Czyli pozostaje ręczne nadawanie usztywnienia w płaszczyźnie.

ciapek

Teoretycznie tak, ale jeżeli zależy Ci na usztywnieniu panelu "w jego płaszczyźnie" zastanów się czy nie rozsądniej pomanewrować sztywnością tarczową, korzystajac z np z grubości ortotropowych.
pozdr

marcin87k

No właśnie ale orotropia materiałowa będzie miała znaczenie wtedy gdy panel będzie powłoką tzn. będzie podział na elementy skończone.
A ja się zastanawiałem jak nadać zesztywnienie w płaszczyźnie elementowi bez podziału na ES, z prostym przekazywaniem obciążenia.... no taka okładzina tyle że usztywniona w swojej płaszczyźnie.

ciapek

to tego nie napisałeś wcześniej.
domyślny model diafragmy podatnej ma ESy i w kierunku normalnym do swojej powierzchni zachowuje się jak zwykły panel, stąd propozycja z ingerencją w macierz sztywności panelu.
jak chcesz "sztywną okładzinę" to tylko tworząc ręcznie połączenia sztywne (na ile to możliwe)
pozdr

ciapek

a tak sobie jeszcze gdybam na majówce
a nie możesz zrobić tak:
panel z grubością ortotropową (użytkownika albo przez współczynniki) z wywaloną w kosmos sztywnością tarczową i pomijalnie małą sztywnością giętną i ścinania do tego materiał (własny) o dużej sztywności i małym (albo i nie) ciężarze
do tego model obliczeniowy z ESami, bez usztywnień i z kopertowym rozkładem obciążenia.
minus widzę tylko taki że model puchnie od powierzchniowych ES, co może być istotne w większych zadaniach.
jakieś tam wyniki będą na tym panelu ale to i tak do zignorowania.
pozdr

Maciek Mamah

W celu uwzględnienia wzajemnych więzów węzłów w lokalnym układzie odniesienia polecam zastosowanie "węzłów kompatybilnych".

marcin87k