Konstruktor budowlany

GMBh

Projekt sztucznego lodowiska w Warszawie.

Model konstrukcji wykonałem w ARSA 2009. Nietypowa i trudna geometria kosztowała mnie wiele pracy.
[link widoczny dla zalogowanych]

kozi

Respekt!!!

Jak program sobie poradził z takim projektem??
Bardzo muli? jak nie to przy jakim sprzęcie?
Vista czy XP?

ile przypadków obciążenia?
jaka wielkość siatki mes?
i w końcu jak długo się liczyło??

wloczykijj

zapomnialem spytac jak policzyles GMBh plyte lodowiska
szczegolnie: jaki narzuciles gradient temperatury?

Arkadius01

Witam!
Widzę, że projekt nad którym miałem okazję chwile popracować zawędrował nawet do Krakowa Smile

Zapewne wiele moglibyśmy podyskutować o lodowisku i jego modelu. Sam również zrobiłek kilka mniejszych modeli. Zapraszam do dyskusji.
Pozdrawiam

adbud

W jaki sposób wytwarzana jest ujemna temperatura na płycie lodowiska? jak?

wloczykijj

za pomocą czarnej materii

orurowanie z rur PE plus chłodziwo (wodny roztwór glikolu propylenowego)

burczynski

Witam GMBh!

Gratuluję cierpliwości! Ciekaw jestem, ile czasu Ci zabrało dogranie tej geometrii i na jakim sprzęcie ją tworzyłeś. Poza tym mam pytanie - czy konstrukcja dachu to tylko stal kształtowa, czy też może są tam elementy sprężone (kable)?

Pozdrawiam

G. Burczyński

GMBh

Projekt jest "świeży" w trakcie procesu inwestycyjnego dlatego nie mogę odpowiedzieć szczegółowo na wszystkie pytania.
Model zrobiłem w ARSA 2009 na 32bit. XP z 2GB ramu (Core2Duo) i jego wielkość jest na granicy możliwości takiej konfiguracji. Plik z wynikami to ok. 1GB danych Smile

. Siatka MES podstawowa to 50x50 cm. Model liczy się do ok 2 godzin zależnie od ustawień.
Konstrukcja dachu w całości ze stali kształtowej.

Bazując na swoim doświadczeniu w chwil obecnej następny taki projekt robiłbym w 64 bit. Revicie ->ARSA a następnie Revit-> ASD.
Dobra rada:- nie zmieniajcie wersji programu (Revit, ARSA) w trakcie projektu. Mogą wystąpić trudne do przewidzenia komplikacje.

Pozdrawiam.
GMBh.

konstruktor1

zapraszam do zapoznania się z projektami Pana Henryka Nowackiego z poznania, który tworzy bardziej skomplikowane modele obliczeniowe w robocie
np.stadiona na 7tyś osób z dachem membranowym na linach to jest sztuka sam żelbet i kratownice to jeszcze nie artyzm ale szacunek dla robiących, ale dopiero dachy membranowe i oczepy uczymujące liny nad stadionem to naprawde coś
pracownik Modern Construction Design

piotrbu (Piotr Buśka)

burczynski

Mogę potwierdzić, że Pan Henryk Nowacki z MCD Poznań to jest Gość przez duże "G".

Strona MCD jest w przebudowie, na dzień dzisiejszy w galerii niestety nie ma co oglądać, dla zainteresowanych podaję adres na przyszłość:

[link widoczny dla zalogowanych]

do konstruktor1:

Swoim postem nie wystawiasz zbyt dobrego świadectwa Panu Nowackiemu, który jak piszesz, jest Twoim szefem. To nie miejsce na licytację i podważanie czyjegoś niewątpliwego osiągnięcia. Poza tym warto trochę popracować nad językiem polskim. GMBh odwalił kawał dobrej roboty przy pokazanej przez siebie geometrii lodowiska. A co do trudności przy modelowaniu konstrukcji cięgnowo-membranowych - dochodzi wtedy poważny problem tzw. form findingu (poszukiwanie kształtu siatki/membrany) i późniejszego programu sprężania. To bardzo żmudna praca, zważywszy, że Robot nie znajdzie kształtu siatki automatycznie i trzeba niezłej ekwilibrystyki aby osiągnąć założony cel.

logtech · Wysłany: Czw 22:12, 11 Mar 2010 Temat postu: Re: Projekt Lodowiska

Maciek Mamah · Wysłany: Pią 10:58, 12 Mar 2010 Temat postu:

Gratuluję pięknej ilustracji ale nie mogę pogratulować Projektu bo nie wiem czy takowy powstał, powstanie, czy jest/będzie dobry w realizacji, eksploatacji z punktu widzenia ekonomicznego, problemów wykonawczych i ostatecznie walorów eksploatacyjnych w zakresie dbałości o zachowanie odpowiedniego stanu technicznego obiektu.
Nazywanie tego obrazka "projektem" jest moim zdaniem takim samym zjawiskiem jak nazywanie wizualizacji architektonicznej projektowaniem.
Tu widzimy ładną ilustrację bardzo złożonego modelu obliczeniowego, ale mnie zastanawia czy takie modelowanie pozwoliło na zaprojektowanie choćby takich elementów jak:

- węzły: uproszczenia modelowe nie zawsze dają się zrealizować w rzeczywistej konstrukcji (kwestia kosztów i nakładów pracy), często po pierwszej przymiarce obliczeniowej (nie poprzedzonej szkicami) i po skonstruowaniu węzłów należy powrócić do obliczeń, udoskonalić model i dokonać weryfikacji. Czy przy takiej złożoności i pracochłonności modelu opisane postępowanie dało się przeprowadzić?

- podział na elementy transportowe dający możliwość ich dowiezienia z wytwórni bez nadmiernych kosztów i umożliwiający ich bezpieczny i nie wymagający znacznych nakłądów finansowych montaż.

- czy w zakresie żelbetu model zawiera na tyle dobrą siatkę MES, że można i jest to w ogóle możliwe odczytanie miarodajnych sił do wymiarowania? Czy też użyte oprogramowanie jest na tyle doskonałe, że "wypluwa" również pręty łącznie z detalami połączeń i przy otworach?

- czy w zakresie modelowania obciążeń uwzględniono lokalnie dla kluczowych elementów sytuacje wyjątkowe?

- czy w zakresie posadowienia również uzyskano wiarygodne wyniki?

- jaka jest pewność wobec złożoności, że we wprowadzonych danych (głównie obciążenia) nie ma błędu?

Jeżeli rzeczywiście taki model umożliwia proces projektowy z uwzględnieniem nawet szczegółów i detali (tam zwykle siedzi diabeł) to teraz wystarczy jeszcze oprogramowanie produkujące automatycznie dokumentację i zawód projektanta konstrukcji zaginie.
Pozostaną architekci Sad

.

do zobaczenia w kolejce po zasiłek, pozdrawiam.

_________GMBh________
Nowoczesne projektowanie złożonych obiektów wymaga odpowiednich narzędzi do tworzenia przestrzennych modeli. Bez odpowiedniego modelu obliczeniowego nie jest możliwe poprawne zwymiarowanie takich konstrukcji. Również narysowanie Projektu Wykonawczego i warsztatowego konstrukcji stalowej przestrzennego dachu nie byłoby możliwe bez użycia takich programów jak Tekla structures (XSteel) czy ASD, umożliwiających rozwiązanie każdego węzła w 3D.
Dokumentacja staje się projektem budowlanym z chwilą podpisania jej przez projektanta.
Nie rozumiem tego ataku. Nie znasz projektu a oceniasz go i sposób pracy w moim biurze, które nie jest anonimowe jak Ty, na podstawie przykładowych wizualizacji zamieszczonych w internecie w celach marketingowych.

burczynski · Wysłany: Pią 14:22, 12 Mar 2010 Temat postu:

Pozwolę sobie przyłączyć się do dyskusji.

1. Brak wstępnych przymiarek rzeczywiście może spowodować, że po wykonaniu sporej pracy podczas generacji całościowego modelu obliczeniowego trzeba będzie dokonać poprawek. Rozwiązaniem może być np. wstępne analizowanie poszczególnych elementów w osobnych plikach no i oczywiście niezbędne jest tutaj inżynierskie doświadczenie i odpowiednie wyczucie konstrukcji.

2. Nie bardzo rozumiem jaki ma związek konieczność podziału na elementy transportowe z analizowaniem modelu jako całości? Bardzo łatwo wyjąć z globalnego modelu fragment konstrukcji i zajmować się w osobnym pliku tylko tym kawałkiem.

3. Przy dużych modelach jest rzeczywiście problem z koniecznością redukcji ilości elementów skończonych. Można wtedy wybrać fragmenty kluczowe dla wymiarowania i w tych miejscach dopracować siatkę ES.

4. Sytuacje wyjątkowe w obciążeniach można oczywiście uwzględnić, zarówno w modelu całościowym, jak i ew. w dodatkowych plikach tylko z fragmentami konstrukcji.

5. A jak uzyskać bardziej wiarygodne wyniki dla posadowienia, jeśli nie poprzez uwzględnienie współpracy całości konstrukcji?

6. Złożoność modelu oczywiście zwiększa szanse popełnienia błędu podczas wprowadzania danych. Od tego jest sprawdzający, który w tym przypadku musi działać bardzo rzetelnie.
Analizując elementy konstrukcji osobno, wielokrotnie musimy przekazywać obciążenia z jednego elementu na drugi (np. ze stropu na podciąg, z podciągu na słup, ze słupa na fundament itp). Wtedy też łatwo o błąd, nie mówiąc już o uciążliwości takiego postępowania.

7. Robot nie uwzględnia zbyt wielu szczegółów i detali. Jest oczywiste, że mimo złożoności całego modelu obliczeniowego cały czas mamy do czynienia z wieloma uproszczeniami, których zasadność zawsze trzeba rozpatrywać indywidualnie.

8. Generowanie złożonych modeli pozwala na uwzględnienie współpracy wszystkich elementów konstrukcji i często umożliwia dostrzeżenie pewnych efektów tej współpracy, które trudno przewidzieć rozpatrując poszczególne elementy osobno. Poza tym podczas wymiarowania wszystkie wyniki mam w jednym miejscu i znacznie łatwiej się do nich odwołać.

Jestem ciekaw, jakie jest zdanie na ten temat autora projektu.

Maciek Mamah · Wysłany: Pią 15:05, 12 Mar 2010 Temat postu:

@burczynski:

1. święte słowa

2. a tutaj tak:

a) projekt musi przewidywać wszystkie fazy pracy elementów nawet przed wbudowaniem,

b) trzeba mieć świadomość ograniczeń wykonawczych i transportowych - czyli nie najlepsze jest ignorowanie zagadnienia na początku przy modelowaniu konstrukcji bo już na wstępie można przyjąć styki tak żeby były łatwe i możliwe w wykonaniu oraz w montażu - chodzi mi o kolejność montowanych elementów - słyszałem o budowach gdzie powstawały "mechanizmy" i mały wiaterek robił sporo zamieszania.
Połączenia warto rozmieścić tak aby nie były zbyt wytężone. W połączeniach śrubowych trzeba przewidzieć możliwość wymiany łączników.... itd.

3. Zgadzam się tylko wydaje mi się, że przy takiej złożoności modyfikacje mogą wymagać zbyt dużych nakładów pracy i mogą być niebezpieczne z uwagi na możliwość wystąpienia błędów. W końcu choć to banalne to jednak prawdziwe: doskonałość jest w prostocie...

4. tak jest

5. oczywiście ale są to dane do zaprojektowania posadowienia - a wynikami analizy posadowienia w sensie możliwej różnicy osiadań interpretowanych jako obciążenie wymuszonym przemieszczeniem należy wrócić do modelu.

6. to prawda - tradycyjne postępowanie często prowadzi do błędów - ja w tym miejscu również preferuję modele złożone ale w dalszym ciągu są to modele uproszczone - nie obejmują całości - tylko nie próbuję modelowania (projektowania) do nich ograniczać. Często jest to poprzedzone przybliżeniami opartymi na prostszych modelach.
Złożone modele pozwalają nie tylko uwzględnić wszelkie interakcje między elementami jak również pozwalają na zastosowanie trudnych inaczej do przyjęcia przypadków i kombinacji obciążeń np. wiatr który może sobie wiać jak chce.

7. oczywiście a przynajmniej w zakresie weryfikacji wyników

8. Zgadzam się o czym napisałem powyżej

Nie ośmielam się twierdzić, że autor omawianego modelu tych zagadnień nie zna czy nie uwzględnił bądź zrobił to niedobrze tylko chciałbym powstrzymać nadmiernie entuzjastyczne reakcje w aspekcie ogólnie pojętego "projektowania konstrukcji" w oparciu tylko o obrazek i wskazać, że posiadanie i operowanie nawet najbardziej "superanckimi" narzędziami nie zastąpi wiedzy, doświadczenia a przede wszystkim myślenia.

Wszystkie te nasze obliczenia są tylko matematycznymi modelami.

A projektowanie jest ciągiem przybliżeń złożonych z modelowania, konstruowania i innych "ani" którego zbieżność do "dobrego projektu" gwarantuje póki co człowiek - projektant a nie program czy jego operator.